Medtronic Valiant Navion Gebrauchsanweisung Seite 536

9.11. Implantowanie konfiguracji dodatkowych
Jeśli do wyłączenia zmiany chorobowej wymagane są 2 konfiguracje stentgraftu piersiowego Valiant Navion lub ich większa
ilość, należy postępować zgodnie z poniższą instrukcją. Porządek rozprężania, patrz tab. 9.
Przestroga: Nigdy nie należy umieszczać proksymalnego końca stentgraftu FreeFlo wewnątrz pokrytej tkaniną części innego
stentgraftu, ponieważ mogłoby to doprowadzić do otarcia tkaniny przez nieosłonięty stent, a w konsekwencji do pojawienia się
dziur w materiale lub zerwania szwów.
Przestroga: Brak zapewnienia wystarczającego nakładania się może spowodować rozdzielenie elementów stentgraftu.
Przestroga: Nie należy stosować stentgraftów o długości mniejszej niż 90 mm w miejscu połączenia, które nie ma oparcia, ani
do łączenia 2 wcześniej umieszczonych stentgraftów.
Uwaga: Próby wytrzymałościowe (zmęczeniowe) prowadzone in vitro sugerują, że długoterminowa wytrzymałość urządzenia
może ulec pogorszeniu w warunkach nadmiernego przewymiarowania urządzenia lub jego deformacji związanej z cyklami
pracy serca i oddechowymi. Złamanie drutu może mieć nieznane konsekwencje kliniczne, które mogą obejmować m.in.
przemieszczenie urządzenia, perforację naczynia, utratę wyłączenia tętniaka, powiększenie światła rzekomego lub zgon.
1. Patrz Sekcja 9.3 (Przygotowanie systemu stentgraftu piersiowego Valiant Navion).
2. Patrz Sekcja 9.4 (Wprowadzanie systemu wprowadzającego). Przesuwanie systemu wprowadzającego do przodu w
poprzednio zaimplantowanym stentgrafcie należy uważnie monitorować na obrazie fluoroskopowym, aby nie dopuścić do
przesunięcia zaimplantowanego stentgraftu.
3. Patrz Sekcja 9.5 (Umiejscawianie systemu wprowadzającego).
4. Patrz Sekcja 9.6 (Potwierdzanie położenia stentgraftu). Na obrazie radiograficznym należy sprawdzić, czy znacznik
dystalny na protezie proksymalnej jest wyrównany ze znacznikiem środkowym (między trzecim a czwartym osłoniętym
stentem) na protezie dystalnej – przy takim ustawieniu długość zachodzenia jest minimalna, chyba że stosowany jest
stentgraft o długości mniejszej niż 90 mm. Patrz ryc. 6, ryc. 12 i ryc. 13. Należy również sprawdzić, czy znaczniki na
dodatkowym stentgrafcie wskazują, że proksymalny i dystalny koniec osłoniętego stentgraftu znajdują się w wymaganych
położeniach.
5. W przypadku stosowania stentgraftu o długości mniejszej niż 90 mm w celu przedłużenia pokrycia stentgraftu
proksymalnego rozprężyć materiałową krawędź stentgraftu proksymalnego w odległości maksymalnie 10 mm proksymalnie
względem materiałowej krawędzi stentgraftu sąsiedniego. Aby wydłużyć pokrycie proksymalnej strefy osadzania o więcej
niż 10 mm, należy zastosować stentgraft, którego długość pokryta jest ≥ 90 mm. Najbardziej proksymalny stentgraft musi
spełniać wymogi strefy osadzania dla konfiguracji FreeFlo (≥ 20 mm) lub CoveredSeal (≥ 25 mm).
6. W przypadku stosowania stentgraftu o długości mniejszej niż 90 mm w celu przedłużenia pokrycia stentgraftu dystalnego
rozprężyć materiałową krawędź stentgraftu dystalnego w odległości maksymalnie 10 mm dystalnie względem materiałowej
krawędzi stentgraftu sąsiedniego. Aby wydłużyć pokrycie dystalnej strefy osadzania o więcej niż 10 mm, należy
zastosować stentgraft, którego długość pokryta jest ≥ 90 mm. Najbardziej dystalny stentgraft musi spełniać wymogi
określone dla dystalnej strefy osadzania (≥ 20 mm). Patrz Sekcja 6.1 (Wybór pacjentów).
7. Patrz Sekcja 9.7 (Rozprężanie stentgraftu piersiowego Valiant Navion).
8. Patrz Sekcja 9.8 (Rozprężanie mechanizmu do chwytania końcówki).
9. Patrz Sekcja 9.9 (Wyjmowanie systemu wprowadzającego).
10. Patrz Sekcja 9.10 (Wygładzanie materiału stentgraftu i modelowanie stentgraftu).
534 Instrukcja użytkowania Polski