Inhaltsverzeichnis
Werbung
8. Instrukcja użytkowania
Poniżej przedstawiono zarys kolejnych etapów procedury cewnikowania/implantacji. Wybór diagnostycznych cewników,
prowadników, balonów rozszerzających, balonów pomiarowych lub innych potrzebnych narzędzi leży w gestii operujących.
8.1. Przygotowanie miejsca dostępu i obrazowanie przed implantacją
1. Zachowując sterylność, przygotować i obłożyć miejsce dostępu.
2. Uzyskać dostęp tętniczy i żylny.
Uwaga: W wypadku braku udowego dostępu żylnego (na przykład z powodu zwężenia lub urazu), jako miejsce dostępu
żylnego można wykorzystać alternatywną lokalizację, na przykład wewnętrzną żyłę szyjną lub żyłę podobojczykową.
3. Podać heparynę w celu osiągnięcia czasu ACT >250 sekund.
4. Umieścić cewnik w koszulce tętniczej i wprowadzić go do aorty wstępującej. Wykonać aortogram w celu
zademonstrowania, że tętnice wieńcowe nie znajdują się w pobliżu drogi odpływu prawej komory (RVOT) i nie istnieje
ryzyko uciśnięcia tętnicy podczas wszczepiania stentu lub przezcewnikowej zastawki pnia płucnego.
Jeżeli tętnice wieńcowe wydają się leżeć w pobliżu miejsca implantacji i występuje możliwość ucisku wieńcowego,
przed kontynuacją implantacji przezcewnikowej zastawki pnia płucnego należy przeprowadzić dalsze badania.
5. Przemieścić cewnik angiograficzny do prawej komory lub proksymalnej części drogi odpływu prawej komory (RVOT) w celu
wykonania angiografii. Uzyskane projekcje angiograficzne będą oparte na względnym położeniu drogi odpływu prawej
komory.
Podczas oceny bioprotezy, należy stosować takie projekcje fluoroskopii, aby pierścień i/lub spoidła bioprotezy znajdowały
się w jednej płaszczyźnie lub były widoczne z profilu. Podczas określania optymalnego umiejscowienia przezcewnikowej
zastawki pnia płucnego należy uwzględnić cechy bioprotezy.
6. Aby ocenić możliwość implantacji przezcewnikowej zastawki pnia płucnego, należy postąpić zgodnie z punktem a (w
przypadku zrekonstruowanych kanałów) lub punktem b (w przypadku bioprotez zastawek).
a. W przypadku zrekonstruowanych kanałów: Wykonać angiograficzne pomiary docelowego miejsca implantacji w celu
określenia możliwości implantacji przezcewnikowej zastawki pnia płucnego w zrekonstruowanym kanale. W wypadku
niepewnych pomiarów angiograficznych lub gdy istnieje wątpliwość, co do tego, czy zrekonstruowany kanał jest podatny,
do dalszej oceny jego bieżącego stanu można użyć balonu pomiarowego pod niskim ciśnieniem (< 811 kPa [<8 atm]).
Jeżeli najwęższy przekrój zrekonstruowanego kanału (zwykle w rzucie bocznym) wynosi ≤ 18 mm i mniej niż jego
pierwotna średnica, miejsce niedrożności zrekonstruowanego kanału (miejsce implantacji) należy wstępnie rozszerzyć, aby
w optymalny sposób zlikwidować jego niedrożność. Rozmiar balonu użytego do rozszerzenia wstępnego powinien być co
najmniej o 2 mm większy niż najwęższa średnica zrekonstruowanego kanału w dowolnym rzucie, ale nie większy niż 110%
nominalnej średnicy zrekonstruowanego kanału. Wykonać kolejny angiogram zrekonstruowanego kanału, aby upewnić się,
że jest on nienaruszony. Jeżeli nie doszło do uszkodzenia zrekonstruowanego kanału, należy powtórzyć etapy wstępnego
rozszerzania, stosując się do tych samych wytycznych i używając coraz większych balonów do momentu uzyskania
odpowiedniej średnicy implantacji.
b. W przypadku bioprotez zastawek: Uzyskać obraz angiograficzny docelowego miejsca implantacji w celu określenia
możliwości implantacji przezcewnikowej zastawki pnia płucnego. W wypadku niepewnych pomiarów angiograficznych lub
gdy średnica wewnętrzna bioprotezy jest zbyt duża, aby przeprowadzić w niej implantację (> 22 mm), do dalszej oceny
średnicy wewnętrznej można użyć balonu pomiarowego pod niskim ciśnieniem (< 811 kPa [<8 atm]). Jeśli bieżąca średnica
wewnętrzna bioprotezy wynosi < 22 mm i jest o co najmniej 2 mm mniejsza od średnicy wewnętrznej podanej przez
producenta, należy zastosować balon w celu wstępnego rozszerzenia bioprotezy. Rozmiar balonu nie powinien
przekraczać podanej przez producenta średnicy wewnętrznej bioprotezy. Jeżeli średnica wewnętrzna bioprotezy jest
> 22 mm, należy uznać, że bioproteza jest za duża do implantacji przezcewnikowej zastawki pnia płucnego Melody™.
Uwaga: W wypadku stwierdzenia niedrożności, w celu ułatwienia jej optymalnego usunięcia przed implantacją
przezcewnikowej zastawki pnia płucnego, wymagane może być dodatkowe przygotowanie miejsca implantacji (np.
wstępne rozszerzenie lub zabiegi przygotowujące do wprowadzenia stentu).
7. Przeprowadzić ostateczny dobór rozmiaru za pomocą balonu o średnicy, przy której wyraźnie uwidoczniona jest najwęższa
część zrekonstruowanego kanału lub bioprotezy (przy ciśnieniu < 811 kPa [< 8 atm]). Jeżeli tętnice wieńcowe przebiegają
w dopuszczalnej odległości od miejsca implantacji, uznaje się, że warunki anatomiczne są odpowiednie do wszczepienia
przezcewnikowej zastawki pnia płucnego Melody™. Zalecenia dotyczące dobierania rozmiaru przedstawione są w tab. 1.
W przypadku pozostających bez odpowiedzi pytań dotyczących anatomii naczyń wieńcowych, należy ponownie
przeprowadzić badanie angiograficzne opuszki aorty lub wykonać wybiórcze badanie angiograficzne układu
naczyń wieńcowych przebiegających w pobliżu zrekonstruowanego kanału, jednocześnie maksymalnie
napełniając balon pomiarowy lub największy balon stosowany do rozszerzania wstępnego. Jeśli tętnica wieńcowa
sprawia wrażenie uciśniętej przez balon, to pacjent nie kwalifikuje się do implantacji przezcewnikowej zastawki
pnia płucnego ze względów anatomicznych, a zabieg należy przerwać.
Instrukcja użytkowania
Polski
163
Werbung
Inhaltsverzeichnis
