pol
procedurę dezynfekcji, aż do uzyskania stężenia resztkowego po odpowiednim
czasie kontaktu. Po pomyślnym zakończeniu dezynfekcji należy niezwłocznie opróżnić
system i dokładnie wypłukać wodą pitną. Płukanie należy kontynuować zgodnie
instrukcjami/zaleceniami producenta środka do dezynfekcji bądź tak długo, aż środek
ten zostanie całkowicie wypłukany lub jego poziom spadnie poniżej określonego
przez krajowe przepisy poziomu. Osoby podejmujące się dezynfekcji muszą posiadać
odpowiednie kwalifikacje."
„Po zakończeniu płukania musi zostać pobrana próbka (bądź próbki) i poddana
badaniu bakteriologicznemu. Jeżeli badanie bakteriologiczne próbki/próbek wykaże,
że stopień dezynfekcji jest niewystarczający, należy wówczas przepłukać instalację
i powtórnie ją zdezynfekować a następnie pobrać kolejne próbki."
„Sporządzić kompletną notatkę o szczegółach całego procesu oraz wynikach badań
i przekazać ją właścicielowi budynku."
Przepisy techniczne – instrukcja robocza DVGW W 557 (A) październik 2012
14)
wydana przez Deutscher Verein des Gas- und Wasserfaches e.V. (DVGW)
Dla Niemiec należy przestrzegać: „Wszystkie środki chemiczne łącznie z dodatkami
stosowane do dezynfekcji instalacji wody pitnej muszą spełniać wymagania dla
środków chemicznych do uzdatniania wody, które określono w normach europejskich
lub niemieckich (DIN EN 806-4)." Każda dezynfekcja obciąża materiały i elementy
instalacji wody pitnej, co grozi uszkodzeniem instalacji.
„Jeżeli dezynfekcja chemiczna jest przeprowadzana odcinkami, dezynfekowane
odcinki przewodu należy oddzielić od pozostałej części instalacji wody pitnej. Otwie-
ranie kolejno miejsc poboru dezynfekowanego odcinka instalacji zapewnia, że środek
do dezynfekcji dotrze do całego odcinka." „Pod koniec czasu działania we wszystkich
miejscach poboru celem zapewnienia właściwego stopnia dezynfekcji należy zapewnić
stężenie minimalne zależne od stężenia wyjściowego środka do dezynfekcji oraz
czasu działania. Należy je sprawdzić co najmniej w każdym najbardziej oddalonym
od punktu dozowania miejscu poboru poszczególnych pionów."
„Po zakończeniu dezynfekcji instalacji wody pitnej użyty roztwór do dezynfekcji musi
zostać usunięty w taki sposób, by nie spowodował szkód w środowisku. Działanie
utleniające środka do dezynfekcji można wyeliminować dodając środki redukujące.
Ponadto należy przestrzegać wartości pH i w razie potrzeby ją skorygować."
Zalecane stężenie użytkowe dla roztworu do dezynfekcji w przypadku nadtlenku
wodoru H
O
to 150 mg H
O
/ l i czas działania 24 h.
2
2
2
2
Instrukcja „Płukanie, dezynfekowanie i uruchamianie instalacji wody pitnej"
15)
(sierpień 2014) wydana przez Zentralverband Sanitär Heizung Klima (ZVSHK),
Niemcy.
Dla Niemiec należy przestrzegać: „Po zakończeniu dezynfekcji cały system we
wszystkich miejscach poboru należy płukać do momentu, aż w miejscu przesyłu
(przeważnie licznik wody) zmierzone stężenie środka do dezynfekcji we wszystkich
miejscach poboru zostanie ponownie osiągnięte lub spadnie poniżej wymaganego
poziomu".
Podczas usuwania należy przestrzegać: „Jeżeli użyta do dezynfekcji instalacji woda
ma zostać spuszczona do przewodu odprowadzającego lub kanału ściekowego, należy
poinformować o tym właściwy organ a wodę wolno spuścić dopiero po uzyskaniu zgody
tegoż organu." „Dzięki szybkiemu rozkładowi usuwanie nadtlenku wodoru i wprowa-
dzenie go do kanalizacji nie stanowi problemu."
Dla płukanych odcinków w europejskiej normie EN 806-4:2010 oraz instrukcji
„Płukanie, dezynfekowanie i uruchamianie instalacji wody pitnej" (sierpień 2014)
wydanej przez Zentralverband Sanitär Heizung Klima (ZVSHK), Niemcy, określono
długość maksymalną przewodu na 100 m. Dla takiej długości w przypadku przewodu
rurowego ½" ze stali ocynkowanej potrzebne jest ok. 20 l a w przypadku przewodu
rurowego 1¼" ok. 100 l roztworu do dezynfekcji (patrz rys. 6: Pojemność w l/m
różnych rur).
W przypadku Niemiec w instrukcji „Próby ciśnieniowe instalacji wody pitnej z użyciem
16)
sprężonego powietrza, gazu obojętnego lub wody" (styczeń 2011) wydanej przez
Zentralverband Sanitär Heizung Klima (ZVSHK), Niemcy, w punkcie „3.1 Informacje
ogólne" w odniesieniu do krajowych postanowień ustala się:
„Z powodu ściśliwości gazów podczas przeprowadzania prób ciśnieniowych
z użyciem powietrza ze względów fizycznych oraz bezpieczeństwa technicznego
należy przestrzegać przepisów w sprawie zapobiegania wypadkom „Praca na
instalacjach gazowych" oraz normy „Przepisy techniczne dla instalacji gazowych
DVGW-TRGI". Z tego powodu w porozumieniu z właściwym stowarzyszeniem
branżowym oraz w oparciu o powyższą normę wartość ciśnień kontrolnych ustalono
na maks. 0,3 MPa/3 bar/43,5 psi, jak w przypadku prób obciążeniowych i ciśnienio-
wych dla instalacji gazowych. Tym samym zostają spełnione przepisy krajowe."
W przypadku Niemiec w instrukcji „Próby ciśnieniowe instalacji wody pitnej z
17)
użyciem sprężonego powietrza, gazu obojętnego lub wody" (styczeń 2011) wydanej
przez Zentralverband Sanitär Heizung Klima (ZVSHK), Niemcy, odnośnie podanych
do wyboru w rozdziale 6.1 normy EN 806-4:2010 metod kontroli A, B, C dla prób
ciśnieniowych z użyciem wody ustala się: „Mając na uwadze możliwość przeprowa-
dzenia prób w praktyce na budowie w oparciu o praktyczne próby wybrano zmody-
fikowaną metodę, którą można zastosować dla wszystkich materiałów i kombinacji
materiałów. Aby podczas próby szczelności można było wykryć również najmniejsze
nieszczelności, czas próby został wydłużony w stosunku do określonego w normie.
Za podstawę dla prób szczelności zużyciem wody dla wszystkich materiałów przyj-
muje się metodę kontroli B wg DIN EN 806-4." Ustala się:
182
Próbę szczelności z użyciem wody można przeprowadzić, jeżeli
● zapewniona jest wymiana wody od momentu przeprowadzenia próby szczelności
do rozpoczęcia użytkowania instalacji wody pitnej, w regularnych odstępach
czasu, najpóźniej po siedmiu dniach. Dodatkowo, jeżeli
● jest zapewnione, że przyłącze budynku lub przyłącze wody na budowie jest
przepłukane i tym samym dopuszczone do podłączenia i użytku,
● napełnienie systemu przewodów odbywa się przez higieniczne komponenty,
● instalacja od przeprowadzenia próby szczelności do chwili rozpoczęcia użytko-
wania pozostaje w pełni napełniona i można uniknąć częściowego napełnienia.
W przypadku Niemiec przepisy towarzystw branżowych muszą odpowiadać
18)
niemieckim ustawowym przepisom w sprawie zapobiegania wypadkom. „Eksplo-
atacja środków roboczych", BGR 500, kwiecień 2008, rozdz. 2.31, Prace na
przewodach gazowych, przepisy towarzystw branżowych.
W przypadku Niemiec w przepisach technicznych dla instalacji gazowych „Przepisy
techniczne w postaci instrukcji roboczej G 600 kwiecień 2018 DVGW-TRGI
2018" wydanymi przez Deutsche Vereinigung des Gas- und Wasserfaches (DVGW),
określono między innymi:
„5.6.2 Środki bezpieczeństwa podczas prób": Ze względu na ściśliwość gazów
podczas przeprowadzania prób obciążeniowych należy stosować odpowiednie środki
bezpieczeństwa. Maks. ciśnienie próbne nie może przekraczać wartości 3 bar.
Należy unikać nagłych wzrostów ciśnienia w sprawdzanej instalacji przewodów."
pol