Środki Ostrożności - Depuy Synthes EXPEDIUM SFX Handbuch

OSTRZEŻENIA
1. ODPOWIEDNI DOBÓR IMPLANTU JEST BARDZO
WAŻNY. Możliwość udanego unieruchomienia wzrasta,
jeśli dokonuje się wyboru implantu o odpowiednim
rozmiarze, kształcie i konstrukcji. Odpowiedni wybór
może zminimalizować ryzyko, jednakże kształt i wielkość
kości ludzkich ograniczają wybór rozmiaru, kształtu
i wytrzymałości implantu. Metalowe wsparcie kości nie
wytrzyma obciążeń związanych z aktywnością fizyczną
równych obciążeniom, jakim poddawane są zdrowe kości.
Żaden implant nie wytrzyma nieskończenie długo naprężeń
powodowanych utrzymywaniem pełnego ciężaru.
2. IMPLANTY MOGĄ PĘKAĆ POD ZWIĘKSZONYM
OBCIĄŻENIEM ZWIĄZANYM Z OPÓŹNIONYM ZROSTEM
LUB BRAKIEM ZROSTU. Wewnętrzne urządzenia
unieruchamiające kości są urządzeniami przenoszącymi
ciężar i używane są do wspierania kości aż do pełnego
ich zrostu. Jeśli zrost jest opóźniony lub do niego nie
dochodzi, implant może w końcu pęknąć z powodu
zmęczenia metalu. Trwałość implantu zależy od stopnia
zrastania się kości, nacisku ciężaru ciała i poziomu
aktywności fizycznej. Szczerby, rysy lub zgięcia implantu
w czasie operacji mogą przyczynić się do niepowodzenia
leczenia. Pacjenci powinni być dokładnie poinformowani
o ryzyku uszkodzenia implantu.
3. STOSOWANIE RÓŻNYCH METALI MOŻE SPOWODOWAĆ
KOROZJĘ. Istnieje wiele form uszkodzeń korozyjnych
i wiele z nich pojawia się w implantach wczepianych
u ludzi. Korozja ogólna, inaczej równomierna, występuje
w przypadku wszystkich implantowanych metali i stopów.
Szybkość korozji metalowych implantów jest zwykle bardzo
mała ze względu na obecność pasywnej warstwy ochronnej.
Stykanie się różnych metali, na przykład stali nierdzewnej
i kobaltu-chromu-molibdenu lub kobaltu-niklu-chromu-
molibdenu, przyspiesza proces korozji stali nierdzewnej
i gwałtowniejszą korozję implantu. Obecność korozji często
przyspiesza pękanie zmęczeniowe implantów. Wzrasta też
ilość związków metali uwalnianych do organizmu. Elementy
systemów unieruchamiających kości, takie jak pręty, haki,
itp., które stykają się z innymi obiektami metalowymi,
muszą być zrobione z podobnych lub tych samych metali.
4. DOBÓR PACJENTÓW. Przy doborze pacjentów do
implantacji w kwestii końcowego powodzenia zabiegu
ogromne znaczenie mogą mieć następujące czynniki:
A. Waga pacjenta. Pacjent otyły lub z nadwagą może
nadmiernie przeciążyć implant, powodując jego
uszkodzenie i niepowodzenie operacji.
B. Praca lub zajęcie pacjenta. Jeśli pacjent bierze udział
w pracach lub zajęciach wymagających podnoszenia
ciężarów, napinania mięśni, obracania, ciągłego
schylania się, garbienia, biegania, chodzenia na dalekie
odległości lub pracy fizycznej, nie powinien wracać do
tych czynności, dopóki kość w pełni się nie zrośnie.
Nawet po całkowitym zrośnięciu się kości pacjent może
nie być w stanie wrócić do tych czynności.
C. Starość, choroba umysłowa, alkoholizm lub
narkomania. Te stany, wśród wielu innych, mogą
sprawić, że pacjent będzie ignorował pewne ważne
ograniczenia i środki ostrożności związane z użyciem
implantów, przyczyniając się do uszkodzenia implantu
lub innych powikłań.
D. Pewne choroby zwyrodnieniowe. W niektórych
przypadkach postęp choroby zwyrodnieniowej może być
w momencie wszczepienia implantu tak zaawansowany,
że będzie w znacznym stopniu ograniczać przewidywaną
trwałość implantu. W takich przypadkach urządzenia
ortopedyczne mogą być uznane jedynie za technikę
opóźniającą lub środek tymczasowy.
E. Wrażliwość na ciała obce. Zaleca się, aby chirurg przed
operacją przeprowadził test wykluczający możliwość
reakcji alergicznych czy nadwrażliwości. Wrażliwość lub
alergia może pojawić się u pacjenta dopiero po jakimś
czasie po implantacji.
F. Palenie. U pacjentów palących zaobserwowano wyższy
stopień prawdopodobieństwa wystąpienia rzekomego
zwyrodnienia stawu po zabiegu chirurgicznym
polegającym na wszczepieniu implantu. Ponadto
zaobserwowano, że palenie powoduje zwyrodnienie
krążków międzykręgowych. Postępujące zwyrodnienie
sąsiadujących segmentów powodowane paleniem może
prowadzić do późnego niepowodzenia klinicznego
(powracający ból) nawet po udanym zrośnięciu się kości
i początkowej poprawie klinicznej.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
1. IMPLANTÓW NIE WOLNO UŻYWAĆ POWTÓRNIE.
Usunięty metalowy implant nie powinien być nigdy
ponownie implantowany. Nawet jeśli implant wydaje się być
nieuszkodzony, może on posiadać drobne wady i naprężenia
wewnętrzne, które mogą prowadzić do wczesnego
uszkodzenia. Po ostatecznym zaciśnięciu złączy krzyżowych
EXPEDIUM SFX nie można ich używać ponownie. W razie
konieczności zmiany położenia należy użyć nowego złącza.
2. ODPOWIEDNIE POSTĘPOWANIE Z IMPLANTEM JEST
BARDZO WAŻNE. Konturowanie metalowych implantów
powinno być przeprowadzane przy pomocy odpowiedniego
oprzyrządowania. Operujący chirurg powinien unikać
szczerbienia, zadrapania czy wygięcia urządzenia do tyłu
w czasie konturowania. Zmiany mogą doprowadzić do
defektów powierzchni lub wewnętrznych naprężeń, co
może być głównym powodem ewentualnego uszkodzenia
implantu. Wyginanie śrub znacznie zmniejszy żywotność
implantu i może spowodować jego uszkodzenie.
3. WYJĘCIE IMPLANTU PO ZROŚNIĘCIU SIĘ KOŚCI.
Jeśli urządzenie nie zostanie wyjęte po zakończeniu
swojej pracy, mogą wystąpić następujące komplikacje:
137 of 176