Halyard MIC Gebrauchsanweisung Seite 33

kierunku brzucha, aby zatrzymał się 2–3 mm nad skórą. Nie przyszywać pierścienia do skóry.
7. Usunąć prowadnik.
8. Sprawdzić prawidłowość umieszczenia zgłębnika zgodnie z opisem sprawdzenia położenia
zgłębnika podanym powyżej.
Sugerowana endoskopowa procedura zakładania
1. Wybrać odpowiedni zgłębnik MIC* do karmienia przezżołądkowego do jelita czczego i
przygotować zgodnie ze wskazówkami przygotowania zgłębnika podanymi powyżej.
2. Wykonać rutynowe badanie przełykowo-żołądkowo-dwunastnicze (EGD). Po zakończeniu
procedury i braku obecności anomalii, które mogłyby stanowić przeciwwskazanie do
umieszczenia zgłębnika, ułożyć pacjenta na plecach i nadmuchać żołądek powietrzem.
3. Przy pomocy diafanoskopii sprawdzić przednią ścianę żołądka, aby wybrać miejsce do
gastrostomii poza głównymi naczyniami, trzewiami i tkanką bliznowatą. Miejsce to
jest zwykle w odległości jednej trzeciej od pępka do lewego obrzeża żebrowego w linii
śródobojczykowej.
4. Nacisnąć palcem wybrane miejsce wprowadzenia. W endoskopii powinno być wyraźnie
widoczne wklęśnięcie na przedniej ścianie żołądka.
5. Przygotować i osłonić skórę w wybranym miejscu.
Lokalizacja gastropeksji
Przestroga: Zaleca się przyszycie żołądka do ściany brzucha w trzech punktach
umieszczonych w konfiguracji trójkąta, aby zapewnić prawidłowe zamocowanie ściany żołądka
do przedniej ściany brzucha.
1. Zaznaczyć na skórze miejsce wprowadzenia zgłębnika. Określić wzorzec przyszycia żołądka do
przedniej ściany brzucha przez naniesienie na skórze trzech znaków w konfiguracji trójkąta w
jednakowych odległościach od miejsca wprowadzenia zgłębnika.
Ostrzeżenie: Należy zapewnić odpowiedni odstęp pomiędzy miejscem
wprowadzenia zgłębnika a wzorcem gastropeksji, aby zapobiec kolidowaniu
spinacza w kształcie litery T z napełnionym balonikiem.
2. Nasączyć miejsce nakłucia 1% roztworem lignokainy i zastosować lokalne znieczulenie skóry
i otrzewnej.
3. Umieścić pierwszy spinacz w kształcie litery T i potwierdzić wewnątrz-żołądkową pozycję.
Powtórzyć procedurę, aż wszystkie trzy spinacze w kształcie litery T zostaną umieszczone na
rogach trójkąta.
4. Przymocować żołądek do przedniej ściany brzucha i dokończyć procedurę.
Wykonanie otworu stomijnego
1. Wykonać otwór stomijny podczas gdy żołądek jest ciągle nadmuchany i przyciśnięty do
ściany brzucha. Odnaleźć miejsce nakłucia w centrum wzorca gastropeksji. Potwierdzić
przy pomocy endoskopii, że miejsce wprowadzenia znajduje się nad dystalnym korpusem
żołądka, poniżej obrzeża żebrowego i nad poprzecznicą.
Przestroga: Należy unikać tętnicy nadbrzusznej, która przechodzi na połączeniu
przyśrodkowych dwóch trzecich i bocznej jednej trzeciej mięśnia prostego.
Ostrzeżenie: Należy uważać, aby nie wprowadzić igły nakłuwającej zbyt
głęboko w celu uniknięcia przekłucia tylnej ściany żołądka, trzustki, lewej nerki,
tętnicy lub śledziony.
2. Znieczulić miejsce wkłucia lokalnym wstrzyknięciem 1% lignokainy w powierzchnię
otrzewnową.
3. Wprowadzić igłę 0,038 cala zgodnego introduktora w środku wzorca gastropeksji do
prześwitu żołądkowego skierowanego w stronę odźwiernika.
Uwaga: Najlepszym kątem wprowadzenia jest kąt 45 stopni do powierzchni skóry.
4. Użyć wizualizacji endoskopowej do potwierdzenia prawidłowego umieszczenia igły.
5. Wsunąć prowadnik, do 0,038 cala, przez igłę do żołądka. Używając wizualizacji
endoskopowej, uchwycić prowadnik atraumatycznymi szczypcami.
6. Wyjąć igłę introduktora, pozostawiając prowadnik w miejscu, i wyrzucić ją zgodnie z
protokołem zakładu.
Rozszerzenie
1. Użyć skalpela nr 11 do zrobienia małego nacięcia na skórze, przebiegającego wzdłuż
prowadnika, w dół prze tkankę podskórną i powięź mięśni brzusznych. Po wykonaniu
nacięcia, wyrzucić zgodnie z protokołem zakładu.
2. Wsunąć rozszerzacz po prowadniku i rozszerzyć przewód stomijny do pożądanej wielkości.
3. Wyjąć rozszerzacz po prowadniku, pozostawiając prowadnik na miejscu.
Umieszczenie zgłębnika
1. Wsunąć dystalny koniec zgłębnika po prowadniku przez otwór stomijny do żołądka.
2. Używając naprowadzania endoskopowego, uchwycić pętlę szwu (Rys. 1-F) lub końcówkę
zgłębnika atraumatycznymi szczypcami.
3. Przesunąć zgłębnik MIC* firmy HALYARD* do karmienia przezżołądkowego do jelita czczego
przez odźwiernik i górną część dwunastnicy. Kontynuować przesuwanie zgłębnika przy
pomocy szczypców, aż końcówka zostanie umieszczona 10-15 cm poza więzadłem Treitza i
balonik będzie wewnątrz żołądka.
4. Puścić zgłębnik i wyjąć endoskop oraz szczypce złożone razem, pozostawiając zgłębnik na
miejscu.
5. Używając strzykawki typu Luer, napełnić balonik 7-10 ml sterylnej lub destylowanej wody.
Przestroga: Nie przekraczać całkowitej objętości balonika wynoszącej 20 ml. Nie
stosować powietrza. Nie wstrzykiwać środków kontrastowych do balonika.
6. Usunąć prowadnik.
7. Delikatnie pociągnąć zgłębnik w górę i od powierzchni brzucha do momentu, gdy wyczuje
się niewielkie naprężenie i balonik dotknie wewnętrznej ściany żołądka. Balonik powinien
wtedy opierać się o ścianę żołądka.
8. Delikatnie przesunąć zewnętrzny pierścień utrzymujący SECUR-LOK* w dół zgłębnika
w kierunku brzucha, aby zatrzymał się 2-3 mm nad skórą. Nie przyszywać pierścienia
do skóry.
Sprawdzenie położenia zgłębnika
1. W celu uniknięciu możliwych powikłań (np. podrażnienia lub perforacji jelita) i upewnienia
się, że zgłębnik nie jest zapętlony w żołądku lub jelicie cienkim, należy sprawdzić
radiograficznie prawidłowość umieszczenia zgłębnika..
Uwaga: Część zgłębnika znajdująca się w jelicie czczym zawiera wolfram, który nie przepuszcza
promieni rtg i może być użyty do radiograficznego potwierdzenia pozycji rurki. Nie wstrzykiwać
środków kontrastowych do balonika.
2. Przepłukać przewody przedżołądkowy i do jelita czczego w celu sprawdzenia ich drożności.
3. Sprawdzić zawilgocenie wokół stomii. W razie wystąpienia objawów wypływania treści
żołądkowej, należy sprawdzić pozycję zgłębnika i umiejscowienie zewnętrznego pierścienia.
W razie potrzeby podawać płyn po 1-2 ml.
Przestroga: Nie przekraczać całkowitej objętości balonika wynoszącej 20 ml.
4. Sprawdzić, czy zewnętrzny pierścień nie jest umieszczony zbyt ciasno na skórze i znajduje się
2-3mm nad brzuchem.
5. Zapisać datę, rodzaj, rozmiar i numer partii zgłębnika, objętość napełnienia balonika,
stan skóry i tolerancję pacjenta na zabieg. Rozpocząć karmienie i podawanie leków
zgodnie z zaleceniami lekarza po potwierdzeniu prawidłowego umieszczenia zgłębnika
i jego drożności.
Zakładanie endoskopowe przez istniejący kanał gastrostomijny
1. Wybrać odpowiedni zgłębnik MIC* do karmienia przezżołądkowego do jelita czczego i
przygotować zgodnie ze wskazówkami przygotowania zgłębnika podanymi powyżej.
2. Zgodnie z procedurą, wykonać rutynowe badanie przełykowo-żołądkowo-dwunastnicze
(EGD). Po zakończeniu procedury i braku obecności anomalii, które mogłyby stanowić
przeciwwskazanie do umieszczenia zgłębnika, ułożyć pacjenta na plecach i nadmuchać
żołądek powietrzem.
3. Poruszać endoskopem, aż w polu widzenia ukaże się założony na stałe zgłębnik
gastrostomijny.
4. Włożyć prowadnik z miękką końcówką do założonej rurki gastrostomijnej i wyjąć rurkę.
Umieszczenie zgłębnika
1. Przesunąć zgłębnik MIC* firmy HALYARD* do karmienia przezżołądkowego do jelita czczego
po prowadniku do żołądka.
2. Posłużyć się punktem 2 w podanej powyżej części dotyczącej umieszczania zgłębnika i
wykonać procedurę zgodnie z podanymi czynnościami.
3. Sprawdzić prawidłowość umieszczenia zgodnie z instrukcjami sprawdzenia położenia
zgłębnika podanymi powyżej.
Karmienie do jelita czczego
1. Zdjąć zatyczkę portu żywieniowego (Rys. 1-B) z górnej części zgłębnika do karmienia
przezżołądkowego do jelita czczego.
2. Używając strzykawki z końcówką cewnikową, przepłukać port jelita czczego przy użyciu 30
ml sterylnej lub destylowanej wody.
3. Zdjąć strzykawkę i włożyć zestaw do żywienia do portu jelita czczego. Wykonać energiczny
obrót o 1/4, aby wytworzyć pewne połączenie.
4. Otworzyć zacisk do żywienia, jeśli jest.
5. Przepłukiwać port jelita czczego i żołądkowy co 4-6 godzin przy użyciu co najmniej 30 ml
wody. Nie stosować nadmiernej siły.
6. Jeżeli w drenie żołądkowym znajduje się mieszanka pokarmowa, należy przerwać żywienie i
powiadomić lekarza lub personel opieki zdrowotnej.
Przestroga: Nigdy nie należy podłączać portu jelita czczego do ssania. Nie należy
prowadzić pomiarów ilości płynów z portu jelitowego.
Odciążanie żołądka
1. Otworzyć port żołądkowy i podłączyć go do drenu grawitacyjnego lub słabego,
przerywanego ssania w celu umożliwienia spuszczenie zawartości żołądka lub gazów.
2. Należy przepłukiwać port żołądkowy co 4-6 godzin przy użyciu co najmniej 30 ml wody.
Przestroga: Nie należy stosować ciągłego lub przerywanego, silnego odsysania.
Wysokie ciśnienie mogłoby spowodować załamanie się zgłębnika lub uszkodzić tkankę
żołądka i doprowadzić do krwawienia.
Podawanie leków
Jeśli to możliwe, należy używać leków w płynie i skonsultować się z farmaceutą w celu
ustalenia, czy bezpieczne jest rozdrabnianie i mieszanie z wodą leków w postaci stałej. Jeżeli
jest bezpieczne, należy sproszkować leki w postaci stałej na drobny proszek i rozpuścić go w
ciepłej wodzie przed podaniem przez zgłębnik żywieniowy. Nigdy nie należy kruszyć leków
powleczonych warstwą zabezpieczającą przed działaniem soków żołądkowych lub mieszać leków
z mieszanką pokarmową.
Przepłukać zgłębnik zalecaną ilością wody przy użyciu strzykawki z końcówką cewnikową.
Wskazówki dotyczące drożności zgłębnika
Prawidłowe przepłukiwanie zgłębnika jest najlepszym sposobem uniknięcia zatkania i
utrzymania drożności zgłębnika. Poniżej podane są wskazówki dotyczące unikania zatkania i
zachowania drożności zgłębnika.
• Przepłukiwać zgłębnik żywieniowy wodą co 4-6 godzin podczas ciągłego żywienia, przy
każdym przerwaniu żywienia, przed i po każdym przerywanym żywieniu lub przynajmniej co
8 godzin kiedy zgłębnik nie jest używany.
• Przepłukiwać zgłębnik żywieniowy przed i po każdym podaniu leków i pomiędzy lekami.
Zapobiega to przed interakcją leków z mieszanką pokarmową i ewentualną możliwością
zatkania zgłębnika.
• Jeśli to możliwe, należy używać leków w płynie i skonsultować się z farmaceutą w celu
ustalenia, czy bezpieczne jest rozdrabnianie i mieszanie z wodą leków w postaci stałej. Jeżeli
jest bezpieczne, należy sproszkować leki w postaci stałej na drobny proszek i rozpuścić go w
ciepłej wodzie przed podaniem przez zgłębnik żywieniowy. Nigdy nie należy kruszyć leków
powleczonych warstwą zabezpieczającą przed działaniem soków żołądkowych lub mieszać
leków z mieszanką pokarmową.
• Należy unikać używania kwaśnych środków przepłukujących, takich jak sok żurawinowy
i napoje gazowane do przepłukiwania zgłębników żywieniowych gdyż kwasowość w
połączeniu z białkami mieszanki pokarmowej może przyczyniać się do zatykania się
zgłębnika.
Ogólne wskazówki dotyczące przepłukiwania
• Użyć strzykawki z końcówką cewnikową o pojemności 30 do 60 cm3. Nie należy używać
strzykawek o mniejszej pojemności, gdyż może to zwiększyć ciśnienie zgłębnika i
potencjalnie spowodować rozerwanie mniejszych rurek.
• Do przepłukiwania zgłębnika należy używać wody z kranu o temperaturze pokojowej. Jeśli
woda komunalna jest nie najlepszej jakości należy użyć wody sterylnej. Ilość wody będzie
zależała od potrzeb pacjenta, stanu klinicznego i rodzaju zgłębnika, lecz średnia objętość
jest w granicach 10 do 50 ml dla dorosłych i 3 do 10 ml dla niemowląt. Stan nawodnienia
ma również wpływ na ilość wody używaną do przepłukiwania zgłębników żywieniowych.
W wielu przypadkach, zwiększenie objętości przepłukującej może zmniejszyć potrzebę
podawania dodatkowych płynów dożylnych. Jednakże, osoby z niedoczynnością nerek oraz z
zaleceniami ograniczania płynów powinny otrzymywać minimalną objętość przepłukiwania
niezbędną do utrzymania drożności.
• Nie należy stosować nadmiernej siły do przepłukiwania zgłębnika. Nadmierna siła może
uszkodzić zgłębnik i spowodować uraz układu żołądkowo-jelitowego.
• Należy zapisać czas i ilość użytej wody w karcie pacjenta. Umożliwi to dokładniejsze
monitorowanie potrzeb pacjenta przez personel opieki.
Lista kontrolna codziennej opieki i konserwacji
Ocena pacjenta Należy ocenić u pacjenta oznaki bólu, ucisku lub
niewygody.
Ocenić miejsce stomii
Należy ocenić u pacjenta oznaki zakażenia, takie jak
zaczerwienienie, podrażnienie, obrzęk, opuchnięcie,
ciepło, wysypki, wyciek ropny lub żołądkowo-jelitowy.
Ocenić u pacjenta oznaki martwicy uciskowej,
uszkodzenia skóry lub nadmiernie przerośniętej tkanki
ziarninowej.
Oczyścić miejsce stomii Używać ciepłej wody i łagodnego mydła.
Myć okrężnymi ruchami przesuwając się od zgłębnika
na zewnątrz.
Oczyścić szwy, zewnętrzny pierścień i urządzenia
stabilizujące przy pomocy pałeczki z końcówką z wacika.
Dokładnie opłukać i dobrze suszyć.
Ocena zgłębnika Ocenić zgłębnik pod kątem nieprawidłowości, takich
jak uszkodzenia, zatkanie lub nienormalna zmiana
zabarwienia.
Oczyścić zgłębnik Użyć ciepłej wody i łagodnego mydła, uważając, aby nie
żywieniowy pociągnąć lub nadmiernie nie obruszyć zgłębnika.
Dokładnie opłukać i dobrze osuszyć.
Czyszczenie portów jelita Użyć pałeczki z końcówką z wacika lub miękkiej
czczego, żołądka i balonika ściereczki do usunięcia resztek mieszanki pokarmowej i
leków.
Nie obracać zewnętrznego
Mogłoby to spowodować zagięcie rurki i utratę
pierścienia
położenia.
Sprawdzenie położenia Należy sprawdzić, czy zewnętrzny pierścień znajduje się
zewnętrznego pierścienia 2-3 mm nad skórą.
Płukanie zgłębnika Przepłukiwać zgłębnik żywieniowy wodą co 4-6 godzin
żywieniowego podczas ciągłego żywienia.
Przepłukiwać też po każdym przerwaniu żywienia lub
co najmniej co 8 godzin, jeśli zgłębnik nie jest używany.
Przepłukać zgłębnik żywieniowy po sprawdzeniu
resztek żołądkowych.
Przepłukiwać zgłębnik żywieniowy przed i po każdym
podaniu leków.
Unikać używania kwaśnych środków przepłukujących,
takich jak sok żurawinowy i napoje gazowane do
przepłukiwania zgłębników.
Konserwacja balonika
Należy raz w tygodniu sprawdzać objętość wody znajdującej się w baloniku.
• Włożyć strzykawkę typu Luer do portu nadmuchiwania balonika i wyciągnąć płyn utrzymując
w miejscu zgłębnik. Porównać ilość wody w strzykawce do ilości zalecanej lub ilości
przepisanej wstępnie i podanej w karcie pacjenta. Jeżeli ilość jest mniejsza niż zalecana lub
przepisana, napełnić ponownie balonik usuniętą poprzednio wodą, a następnie zaciągnąć
i dodać ilość potrzebną do przywrócenia objętości balonika do zalecanej i przepisanej
objętości wody. Należy być przygotowanym, że przy opróżnianiu balonika wokół zgłębnika
może pojawić się pewna ilość treści żołądkowej. Należy zapisać objętość płynu, objętość
uzupełnioną (jeżeli jest), datę i godzinę.
• Odczekać 10-20 minut i powtórzyć procedurę. Jeżeli w baloniku ubyło płynu, oznacza to, że
przecieka i należy wymienić zgłębnik. Spuszczony lub przerwany balonik może spowodować
odłączenie się lub przemieszczenie zgłębnika Jeżeli balonik jest przerwany, należy go
wymienić. Zamocować zgłębnik w miejscu przy użyciu przylepca, a następnie postępować
zgodnie z protokołem zakładu i/lub skontaktować się z lekarzem po dalsze instrukcje.
Uwaga: Należy napełnić ponownie balonik sterylną lub destylowaną wodą, nie używać
powietrza lub solanki. Solanka może ulec krystalizacji i zatkać zawór balonika lub prześwit, a
powietrze może wysączać się i powodować oklapnięcie balonika. Należy upewnić się, że użyta
została zalecana ilość wody, gdyż przepełnienie może zatkać prześwit lub zmniejszyć żywotność
balonika, natomiast niedopełnienie nie zabezpieczy odpowiednio zgłębnika.
Zatkanie zgłębnika
Zatkanie zgłębnika jest zwykle powodowane przez:
• Nieprawidłowy sposób przepłukiwania
• Nieprzepłukanie po mierzeniu resztek treści żołądkowej
• Nieprawidłowe podawanie leków
• Fragmenty tabletki
• Lepkie leki
• Gęste mieszanki pokarmowe, takie jak skoncentrowane lub wzbogacane mieszanki, które są
generalnie gęściejsze i zwiększają możliwość zatkania zgłębników.
• Zanieczyszczenie mieszanki, które powoduje koagulację.
• Cofnięcie się treści żołądkowej lub jelitowej do zgłębnika.
Odetkanie zgłębnika
1. Należy upewnić się, że rurka zgłębnika nie jest załamana lub zaciśnięta.
2. Jeżeli miejsce zatkania jest widoczne ponad powierzchnią skóry, należy delikatnie
rozmasować rurkę palcami, aby rozmasować zatkanie.
3. Następnie, umieścić strzykawkę z końcówką cewnikową, wypełnioną ciepłą wodą w
odpowiedniej złączce lub prześwicie rurki i delikatnie odciągnąć, a następnie nacisnąć
tłoczek, aby usunąć zatkanie.
4. Jeżeli zatkanie nie rozejdzie się należy powtórzyć czynność 3. Delikatne zasysanie na
przemian z tłoczeniem ze strzykawki rozładowuje większość niedrożności.
5. Jeżeli nie przyniesie to rezultatu, należy skonsultować się z lekarzem. Nie należy używać soku
żurawinowego, napojów gazowanych, przypraw do zmiękczania mięsa lub chymotrypsyny,
gdyż mogą one powodować zatkania lub niepożądane reakcje u niektórych pacjentów. Jeżeli
zatkanie nie ustępuje i nie można go usunąć, trzeba będzie wymienić zgłębnik.
Trwałość balonika
Nie można przewidzieć dokładnej żywotności balonika. Silikonowe baloniki zwykle wytrzymują
1-8 miesięcy, a żywotność ich różni się w zależności od wielu czynników. Czynniki te obejmują
między innymi stosowane leki, objętość wody używaną do napełnienia balonika, pH treści
żołądkowej i dbanie o zgłębnik.
Ostrzeżenie: Wyłącznie do sztucznego karmienia i/lub podawania leków.
Więcej informacji można uzyskać dzwoniąc na numer 1-844-425-9273 w Stanach Zjednoczonych
lub w witrynie www.halyardhealth.com.
Broszury edukacyjne: Możliwe jest zamówienie przewodnika prawidłowej opieki (A guide to
Proper Care) oraz przewodnika rozwiązywania problemów z miejscem stomii i zgłębnikiem do
karmienia dojelitowego (Stoma Site and Enteral Feeding Tube Troubleshooting Guide). Należy
skontaktować się z lokalnym przedstawicielem lub obsługą klientów.
33