Spawanie Stali Węglowych; Spawanie Stali Nierdzewnej; Spawanie Aluminium; Spawanie Punktowe - CEMONT TF 300 Betriebs-Wartungs Und Sicherheitsanleitung

PL
2. Za pomocą przełączników (Odnośnik 11 - Rysunek 1 Strona
3.) wybierz prąd spawania; nie zapomnij, że im grubszy ma-
teriał, tym wyższej wymaga mocy. Pierwsze nastawienie
przełącznika służy do spawania materiałów o najmniejszej
grubości. Należy uwzględnić również to, że każde nastawie-
nie odpowiada określonej prędkości podawania drutu, którą
można wybrać za pomocą pokrętła (Odnośnik 4 - Rysunek 1
Strona 3.).
6.2 SPAWANIE STALI WĘGLOWYCH
W przypadku spawania MIG należy postępować w następujący sposób:
1. Zastosowuj dwuskładnikowy gaz ochronny (zwykle jest to
mieszanina Ar z CO2, zawierająca 75 - 80 % argonu i 20 - 25
% CO2) lub mieszaninę trójskładnikową Ar/CO2/O2. Gazy te
zapewniają właściwą temperaturę spawania i równomierny,
pełny, choć niski ścieg. Zastosowanie tlenku węgla (MAG)
jako gazu ochronnego umożliwia uzyskanie cienkiego ściegu
z właściwym stopieniem, ale jonizacja gazu może naruszyć
stabilność łuku.
2. Użyj drutu takiej samej jakości co spawana stal. Zawsze używaj
drutu wysokiej jakości; spawanie przy zastosowaniu zardzewia-
łego drutu może być przyczyną wad spawalniczych. Ogólny za-
kres prądów stosowanych w przypadku drutów:
- Ø drutu mm x 100 = najmniejszy prąd
- Ø drutu mm x 200 = największy prąd
Przykład: Ø drutu wynosi 1,2 mm = najniższy prąd 120 A, na-
jwyższy prąd 240 A.
Przestawiony zakres ma zastosowanie w przypadku
dwuskładnikowej mieszaniny gazów Ar/CO2 i w przypadku
przesunięcia metalu na skutek zwarcia (ZWARCIE).
3. Nigdy nie spawaj elementów zardzewiałych, zabrudzonych
olejem lub tłuszczem.
4. Używaj palnika odpowiadającego danym parametrom prądu
spawalniczego.
5. Regularnie sprawdzaj, czy uziemiające klocki zaciskowe nie
są uszkodzone i czy kable spawalnicze (palnik i kabel uzie-
miający) nie zostały przecięte lub przepalone, co mogłoby
zmniejszyć efektywność pracy.
6.3

SPAWANIE STALI NIERDZEWNEJ

Spawanie (austenitycznej) stali nierdzewnej klasy 300 technolo-
gią MIG należy przeprowadzić z zastosowaniem gazu ochronne-
go o wysokiej zawartości argonu i niskim udziale O2, ze względu
na stabilizację łuku. Najczęściej stosowaną mieszaniną jest Ar/O2
98/2.
- Nigdy nie używaj CO2 lub mieszaniny Ar/CO2.
- Nigdy nie dotykaj drutu.
Dodawane spoiwo używane powinno być wyższej jakości niż materiał
podstawowy, a miejsce spawania powinno być zupełnie czyste.
WADA
NIERÓWNA POWIERZCHNIA
NADMIERNA GRUBOŚĆ
BRAK METALU
UTLENIONA SPOINA
NIEWYSTARCZAJĄCY PRZETOP
ZBYT DUŻY PRZETOP

WADY SPAWALNICZE PRZY SPAWANIU MIG

WYSTĘPOWANIE
6.4

SPAWANIE ALUMINIUM

W przypadku spawania aluminium technologią MIG należy stosować:
1. 100 % argon jako gaz ochronny.
2. Skład spoiwa powinien być dostosowany do spawanego ma-
teriału podstawowego. Do spawania ALUMAN-u i ANTICO-
RODAL-u zastosuj drut o 3 - 5 % zawartości krzemu. Do
spawania PERALUMAN-u i ERGAL-u zastosuj drut o 5 % za-
wartości magnezu.
3. Używaj palnika przeznaczonego do spawania aluminium.
6.5

SPAWANIE PUNKTOWE

Ten tryb pracy jest stosowany przy spawaniu punktowym dwóch
pokrywających się blach i wymaga użycia osobnej dyszy gazowej.
Nałóż dyszę gazową do spawania punktowego, popchnij ją w kie-
runku przeciwnym do miejsca, które ma być spawane. Naciśnij
przycisk na palniku; pamiętaj, że urządzenie do spawania może
się oddalić od spawu. Wówczas czas podany przez sterowany
wyłącznik zwłoczny (TIMER, Odnośnik 5 - Rysunek 1 Strona 3.)
należy nastawić w zależności od grubości materiału.
7.0 WADY SPAWALNICZE PRZY SPAWANIU MIG
7.1

KLASYFIKACJA I OPIS WAD SPAWALNICZYCH

Na spawy powstałe przy zastosowaniu technologii MIG mogą
wpływać różnego rodzaju czynniki, dlatego ważne jest ich właści-
we rozpoznanie.
W poniższej tabeli wymieniono różne rodzaje wad spawalniczych.
Wady te nie różnią się kształtem ani pochodzeniem od tych, które
powstają przy ręcznym spawaniu łukowym elektrodami otulonymi.
Różnica między wspomnianymi technologiami polega raczej na
ilości wad: na przykład porowatość częściej występuje przy spa-
waniu MIG, natomiast szczątkowe pozostałości powstają tylko
przy spawaniu elektrodą otuloną.
Na spawy powstałe przy zastosowaniu technologii MIG mogą
wpływać różnego rodzaju czynniki, dlatego tak ważne jest ich
właściwe rozpoznanie.
W poniższej tabeli wymieniono różne rodzaje wad spawalniczych.
Wady te nie różnią się kształtem ani pochodzeniem od tych, które
powstają przy ręcznym spawaniu łukowym elektrodami otulonymi.
Różnica między wspomnianymi technologiami polega raczej na
ilości wad: na przykład porowatość częściej występuje przy spa-
waniu MIG, natomiast szczątkowe pozostałości powstają tylko
przy spawaniu elektrodą otuloną.
Przyczyny i zapobieganie wadom spawalniczym jest bardzo zróż-
nicowane. W poniższej tabeli wymieniono różnego rodzaju wady
spawalnicze.
PRZYCZYNA I NAPRAWA
- Niewystarczające przygotowanie
- Wyrównać krawędzie i przytrzymywać je podczas spawania punktowego
- Zerowe napięcie pod obciążeniem lub zbyt niska prędkość spawania.
- Niewłaściwe nachylenie palnika.
- Zbyt duża średnica drutu.
- Zbyt duża wielkość spawania.
- Zbyt niskie napięcie spawania podczas pracy.
- Przy zastosowaniu długiego łuku należy spawać w kanale.
- Regulować napięcie.
- Drut wygiął się lub za bardzo wystaje z rurki prowadzenia drutu.
- Niewłaściwa prędkość podawania drutu.
- Niewłaściwe nachylenie palnika.
- Niewłaściwa lub zbyt mała odległość.
- Przetarcie rurki prowadzenia drutu.
- Zbyt niska prędkość podawania drutu przy zastosowanym napięciu lub
prędkości spawania.
- Zbyt duża prędkość podawania drutu
- Niewłaściwe nachylenie palnika.
- Zbyt duża odległość.
4 PL