Werbung
Verfügbare Sprachen
Verfügbare Sprachen
stawku jako systemu.
Amon i azotyn nie powinny się już nasycać, jeśli ich koncentracja osiągnęła 0,2 mg/l (ppm). Jeśli
to się jednak zdarzy, oznacza to, że nastąpiło zachwianie w gospodarce bakteryjnej. Cechą
charakterystyczną właściwego funkcjonowania gospodarki bakteryjnej jest ciągle wzastająca
zawartość azotanu w wodzie akwariowej, przy jednocześnie niskiej do niewykrywalnej zawartści
amonu i azotynu.
Azotan jest produktem końcowym procesu mineralizacji w akwarium, a jego stosunkowo wysoka
koncentracja jest dla ryb nieszkodliwa, choć wpływa negatywnie na rozwój roślin i samopoczucie
niektórych, nieco wrażliwszych gatunków ryb.
Za wysoka zawartość azotanu wspomaga wzrost alg, jeśli oprócz azotanu w wodzie zawarty
jest fosforan. Należy się więc starać, aby zawartość azotanu nie przekraczała 50 mg/l (ppm)
w wodzie słodkiej i 20 mg/l w wodzie morskiej. W stawku ogrodowym zawartość azotanu nie
powinna przekraczać 10 mg/l, a najlepiej aby w ogóle nie była wykazywalna przez test. W
niezbyt profesjonalnie założonych stawkach ogrodowych może dochodzić do przedostawania
się z otoczenia do wody nawozu zawierającego azotan.
Przeciwdziałanie:
Akwarium: Regularne wymiany wody, filtracja za pomocą preparatu JBL AzotanEx (tylko do
wody słodkiej) lub JBL BioAzotanEx
Stawek ogrodowy: zakładając stawek zwrócić uwagę na dostateczną ilość żwiru będącego
podłożem, jako substrat dla roślin zużywających azotan i bakterii redukujących azotan. Umieścić
więcej roślin zużywających azotan. Zaplanować strefy bagienne z roślinnością zużywającą
azotan (szczególnie w stawkach z karpiami Koi bez podłoża)
Instrukcja zastosowania testu:
1. Obie probówki popłukać wielokrotnie wodą przeznaczoną do badania.
2. Probówki napełnić wodą z akwarium w ilości 10 ml (za pomocą załączonej strzykawki).
3. Do jednej z probówek dodać odczynniki w następujący sposób:
a.) dodać dwie duże łyżki miernicze (szeroka końcówka dołączonej podwójnej łyżki mierniczej)
oczynnika 1
b.) dodać 6 kropli odczynnika 2, probówkę zatkać i dokładnie 1 minutę bardzo silnie* potrząsać
(proszek nie nie rozpuści się całkowicie ; żeby łatwiej rozróżnić kolory należy przechylić
probówkę tak, aby nierozpuszczony proszek zebrał się na jednej ściance.
c.) odstawić aż do ostatecznego wytworzenia się kolorów (10 minut).
*Nie wystarczająco silne lub za krótkie potrząsanie w punkcie b) może doprowadzić
do za niskich wyników pomiaru.
4. Obie probówki umieścić w bloku komparatora: probówkę z dodatkiem odczynnika na gładkim
końcu bloku komparatora, probówkę z wodą akwariową bez dodatków (ślepa próbka) na
naciętym końcu bloku komparatora.
5. Blok komparatora (nacięcie wskazujące wartości) z obiema próbkami przesuwać na skali
komparatora tam i z powrotem aż kolor próbki z odczynnikiem odpowiadać będzie kolorowi
pod ślepą próbką.
6. Zawartość azotanu odczytać na nacięciu bloku komparatora.
Uwaga:
Jeśli podczas pomiaru otrzyma się ciemniejszy kolor, niż na skali kolorów należy rozcieńczyć
próbkę wodą destylowaną lub wodą pozbawioną azotanu i przeprowadzić ponownie pomiar.
W zależności od rozcieńczenia wynik pomiaru należy pomnożyć w następujący sposób dla
uzyskania ostatecznego wyniku:
Próbka 5 ml + 5 ml wody destylowanej: wynik razy 2
Próbka 2 ml + 8 ml wody destylowanej: wynik razy 5
Próbka 1 ml + 9 ml wody destylowanej: wynik razy 10
Bliższe informacje o znaczeniu systemu azotowego (amon-azotyn-azotan) w akwarium znajdą
Państwo w broszurce JBL „Co-Jak-Dlaczego" 2 lub w broszurce dotyczącej stawków ogrodowych,
zeszyt 8.
PL
Werbung
