Teraz można przeciągnąć pętlę między prowadnicami na dolnym końcu
(rys. 1/A), tj. między punktem mocowania a przelotką klinującą. Należy
dopilnować, aby koniec roboczy (przenoszący obciążenie) liny wychodził
z urządzenia przez przelotkę klinującą, a swobodny koniec liny przez
karabińczyk. Potem przewlec pętlę wokół przelotki klinującej, między górnymi
częściami obu prowadnic, i na koniec zaczepić pętlę na przelotce. Ostatecznie
wsunąć przelotkę klinującą do urządzenia zjazdowego, tak aby zablokowała
linę. Jeżeli lina nie została prawidłowo włożona, urządzenie zjazdowe nie
będzie działać prawidłowo i będzie bezużyteczne.
Rysunek 3: TEST FUNKCJONALNY
Przed każdym użyciem wykonać test funkcjonalny urządzenia przez próbne
obciążenie masą ciała, zabezpieczając się jednocześnie innymi środkami.
Dodatkowo rzeczą zasadniczą jest ocena niezawodności i bezpieczeństwa
całego systemu bezpieczeństwa, na którym mamy polegać: odpowiednia
odporność kotew (EN 795), ich prawidłowe (wyższe) ustawienie w taki
sposób, aby powstrzymać upadek i zapobiec efektowi wahadła, prawidłowe
ustawienie lin, np. zabezpieczenie ostrych krawędzi lub punktów przecierania,
zabezpieczenie przed niewłaściwym torem ruchu urządzenia zjazdowego,
zastosowanie dodatkowych urządzeń zabezpieczających itd.
i wykonanie węzła ograniczającego na wolnym końcu liny. Nadmierne
obciążenie lub obciążenie dynamiczne urządzenia zjazdowego może
spowodować uszkodzenie liny.
Rysunek 4: ZJAZD
Obciążając system, użytkownik powinien trzymać jedną ręką swobodny
koniec liny (około 0,5 m poniżej urządzenia zjazdowego), a drugą ręką
stopniowo dociskać uchwyt do korpusu urządzenia zjazdowego (rys. 4/A).
Spowoduje to odblokowanie liny i umożliwi kontrolowany zjazd. Maksymalna
dozwolona prędkość zjazdu wynosi 2 m/s. Zwiększając nacisk na uchwyt,
użytkownik może aktywować drugą pozycję hamowania urządzenia
zjazdowego (przeciwblokujące). Kiedy docisk osiągnie odpowiedni poziom,
urządzenie zatrzyma się całkowicie
(rys. 4/B). Po całkowitym puszczeniu uchwytu zjazd jest zatrzymywany
automatycznie (rys. 2/A). Użyć drugiego karabińczyka hamującego, aby
opuszczać się z ustalonej pozycji (rys. 4/C). Aby zapobiec przypadkowemu
i niekontrolowanemu zjazdowi, urządzenie zjazdowe można zablokować
całkowicie, tworząc pętlę ze swobodnego końca liny, przekładając ją przez
karabińczyk, a następnie zaczepiając o korpus urządzenia zjazdowego (rys. 4/D).
Rysunek 5: ZJAZD ASEKURACYJNY
Taka metoda ewakuacji może być stosowana przez ratowników specjalnie
przeszkolonych w tej technice. Obciążenia udarowe są niedozwolone.
Ratownik przypina urządzenie zjazdowe do swojej uprzęży i podpina osobę
poszkodowaną za pomocą dodatkowej linki bezpieczeństwa. Obowiązkowe
w tym przypadku jest użycie asekuracyjnego karabińczyka hamującego,
a także rękawiczek. Ratownik i osoba poszkodowana muszą być
zabezpieczeni dodatkową, niezależnie zamocowaną liną asekuracyjną.
OSTRZEŻENIE: W przypadku zjazdu ratunkowego z prędkością powyżej
1 m/s urządzenie zjazdowe może się nagrzać do tego stopnia, że będzie
uszkadzać linę.
39 39