Podłączanie Rur Czynnika Chłodniczego I Rur Spustowych; Instalacja Rur Czynnika Chłodniczego; Instalacja Rur Spustowych; Sprawdzenie Przewodu Odprowadzającego - Mitsubishi Electric CITY MULTI PDFY-P-VM-E Installationshandbuch

7. Podłączanie rur czynnika chłodniczego i rur spustowych
7.1. Instalacja rur czynnika chłodniczego
Instalacja musi być wykonana zgodnie z podręcznikami instalacji jednostki
zewnętrznej i kontrolera BC (jednoczesne grzanie i chłodzenie, seria R2).
• Seria R2 została zaprojektowana z myślą o działaniu w systemie, w którym
rura czynnika chłodniczego z jednostki zewnętrznej dochodzi do kontrolera BC
i tam rozgałęzia się na jednostki wewnętrzne.
• Ograniczenia dotyczące długości rur i dopuszczalnej różnicy wysokości są
podane w podręczniku dołączonym do jednostki zewnętrznej.
• Metoda łączenia rur to połączenie kołnierzowe.
Zasady instalowania rur czynnika chłodniczego
Przy lutowaniu należy korzystać wyłącznie z lutowania beztlenowego, aby
żadne ciała obce ani wilgoć nie dostały się do rury.
Powierzchnię kontaktu części śrubunku należy posmarować olejem do
maszyn chłodniczych, a następnie skręcić śrubunek dwoma kluczami
płaskimi.
Należy założyć odpowiednią klamrę metalową podtrzymującą rurę
chłodniczą, aby nie przenosić obciążenia na końcówkę rury jednostki
wewnętrznej. Tę metalową klamrę należy założyć w odległości 50 cm od
śrubunku jednostki wewnętrznej.
Niebezpieczeństwo:
Podczas instalowania lub przenoszenia urządzenia w inne miejsce nie wolno
go napełniać innym czynnikiem chłodniczym niż ten, który podano na
urządzeniu.
- Zmieszanie z innym środkiem chłodniczym, powietrzem itp. może spowodować
nieprawidłowe działanie w cyklu chłodniczym i poważne uszkodzenie.
Ostrzeżenie:
• Instalacja powinna być wykonana z miedzi odtlenionej fosforem (Cu-DHP)
C1220 zgodnie z normą JIS H3300 „Rury bez szwu z miedzi i stopów
miedzi". Ponadto należy oczyścić zewnętrzne i wewnętrzne ścianki rur,
usuwając z nich niebezpieczne osady siarki, tlenki, kurz i brud, wióry,
smary, wilgoć i wszelkie inne zanieczyszczenia.
• Nie wolno korzystać z rur czynnika chłodniczego pozostałych po
poprzednim urządzeniu.
- Duża ilość chloru, jaką zawierają konwencjonalne czynniki chłodnicze i oleje
chłodnicze zalegające w starej instalacji, spowoduje rozkład nowego czynnika
chłodniczego.
• Instalacja przygotowana do zamontowania klimatyzatora powinna
znajdować się w pomieszczeniu zamkniętym, a oba jej końce powinny
być hermetycznie zamknięte aż do momentu lutowania.
- Przedostanie się brudu, kurzu lub wody do cyklu chłodniczego może
powodować rozkład oleju i awarie kompresora.
• Śrubunki i kołnierze należy smarować olejem chłodniczym Suniso 4GS
lub 3GS (w małej ilości). (W przypadku modeli używających czynnika R22).
• Jako oleju do smarowania śrubunków i kołnierzy należy użyć oleju
estrowego, eterowego lub alkilobenzenu (w niewielkiej ilości). (W
przypadku modeli używających czynnika R410A lub R407C).
- Czynnik chłodniczy używany w urządzeniu ma silne właściwości higroskopijne
i miesza się z wodą, powodując degradację oleju chłodniczego.

7.2. Instalacja rur spustowych

1. Rury spustowe muszą być skierowane do dołu (spadek powyżej 1/100) w
kierunku spustu (na zewnątrz). Na drodze spustu nie może być żadnych
przeszkód. (1)
2. Żadna rura spustowa nie może być dłuższa niż 20 m (nie licząc różnicy
poziomów). Jeśli rura spustowa jest długa, należy zastosować metalowe klamry,
aby zapobiec zwieszaniu się rury. Nie wolno stosować rury odpowietrzającej.
Może to spowodować ujście spustu przez rurę odpowietrzającą.
3. Instalacja spustowa powinna być wykonana z twardych rur chlorowinylowych
VP-25 (o zewnętrznej średnicy 32 mm).
4. Rury zbiorcze powinny znajdować się 10 cm poniżej spustu na korpusie jednostki
(patrz 2).
5. Na otworze spustowym nie wolno zakładać blokady zapachowej.
6. Koniec instalacji spustowej należy umieścić w położeniu, w którym zapach nie
jest wydzielany.
7. Końca instalacji spustowej nie należy umieszczać w żadnym odpływie, gdzie
wydzielane są gazy jonizujące.
[Fig. 7.2.1] (str.4)
A Spadek 1/100 lub więcej
B Przewód odprowadzający (element osprzętu)
C Urządzenie wewnętrzne
E Odstęp około 10 cm
• W przypadku zastosowania opcjonalnej instalacji odprowadzającej należy
postępować zgodnie z następującymi instrukcjami.
122
D Rura zbiorcza
[Fig. 7.2.2] (str.4)
A: 25 cm
B: 1,5 – 2 m
A Kąt spadku większy niż 1/100
F Materiał izolacyjny
[Fig. 7.2.3] (str.4)
H Zastosować możliwie duże; około 10 cm
[Fig. 7.2.4] (str.4)
C: do 41 cm
G Przewód odprowadzający (element dodatkowy)
Upewnić się, że został zastosowany dostarczony przewód odprowadzający
(element dodatkowy).
H Mniej niż 300 mm
I Kolanko 90° wykonane z twardego PCV (dostarczone przez użytkownika)
J Twarde PCV (VP-25; dostarczone przez użytkownika)
K Element łączący (mały; element dodatkowy)
L 170±5 mm
M Opaska zaciskowa (element osprzętu)
Połączyć wszystkie połączenia używając kleju do elementów PCV. Nie
wolno stosować kleju na otworze odprowadzającym jednostki wewnętrznej.
Nieprzestrzeganie tego zalecenia uniemożliwi późniejszy serwis
mechanizmu odprowadzania cieczy. Ponadto żywica kleju może
spowodować erozję łącznika końcowego i jego pęknięcie.
1. Rury spustowe muszą być skierowane do dołu (spadek powyżej 1/100) w
kierunku spustu (na zewnątrz). Na drodze spustu nie może być żadnych
przeszkód. (3)
2. Żadna rura spustowa nie może być dłuższa niż 20 m (nie licząc różnicy
poziomów). Jeśli rura spustowa jest długa, należy zastosować metalowe klamry,
aby zapobiec zwieszaniu się rury. Nie wolno stosować rury odpowietrzającej.
Może to spowodować ujście spustu przez rurę odpowietrzającą.
3. Instalacja spustowa powinna być wykonana z twardych rur chlorowinylowych
VP-25 (o zewnętrznej średnicy 32 mm).
4. Rury zbiorcze powinny znajdować się 10 cm poniżej spustu na korpusie jednostki
(patrz 4).
5. Na otworze spustowym nie wolno zakładać blokady zapachowej.
6. Koniec instalacji spustowej należy umieścić w położeniu, w którym zapach nie
jest wydzielany.
7. Końca instalacji spustowej nie należy umieszczać w żadnym odpływie, gdzie
wydzielane są gazy jonizujące.
8. Wlot przewodu odprowadzającego może być usytuowany 41 cm wyżej niż otwór
odprowadzający. Jeśli pod sufitem konstrukcyjnym znajdują się przeszkody,
należy zastosować konstrukcję wykonaną z kolanek, zapewniającą
umiejscowienie wlotu przynajmniej na wysokości instalacji. (5)
Uwaga:
Jeśli wznoszący się odcinek przewodu jest długi, w czasie przerwy w działaniu
gromadzić się tam będzie dużo powracającej wody, co poza sezonem będzie
prowadzić do gromadzenia się mułu lub przykrych zapachów. Dlatego należy
się upewnić, że odcinek ten jest możliwie krótki.
Ostrzeżenie:
Sprawdzić, czy instalacja rurowa działa poprawnie i wykonać izolację, aby
zapobiec osadzaniu się na niej skroplin. Awaria instalacji może doprowadzić
do wycieku wody i zamoczenia innego wyposażenia pomieszczenia.
7.3. Sprawdzenie przewodu
odprowadzającego
Należy się upewnić, że instalacja odprowadzania cieczy działa poprawnie
oraz sprawdzić szczelność wszystkich połączeń.
• Sprawdzenia instalacji należy dokonać w okresie grzewczym.
• W przypadku, gdy urządzenie instaluje się w nieurządzonym pomieszczeniu,
instalację należy sprawdzić przed zakończeniem montażu sufitu.
1. Podłączyć załączone złącze do czerwonego złącza (2P) znajdującego się z
boku skrzynki sterującej.
2. Zdjąć zatyczkę polietylenową umieszczoną na tej samej stronie, co orurowanie
jednostki wewnętrznej.
3. Napełnić wodą pompę zasilającą korzystając z zasilającego zbiornika wody. W
trakcie napełniania upewnić się, że końcówka pompy lub zbiornik jest włożony
do miski na skropliny. (Ich niedokładne umieszczenie może spowodować wylanie
się wody na urządzenie.)
4. Włączyć zasilanie. Pompa spustowa zostaje uruchomiona bez wykorzystania
zdalnego regulatora. Sprawdzić przy pomocy przezroczystego węża, czy spust
jest opróżniany.
5. Po potwierdzeniu sprawności wyłączyć zasilanie, odłączyć złącze i włożyć z
powrotem polietylenową zatyczkę.
G Podpora metalowa