Herunterladen Inhalt Inhalt Diese Seite drucken

Panasonic WH-UD03JE5 Installationshandbuch Seite 45

Luft/wasser-wärmepumpen-außengerät
Vorschau ausblenden Andere Handbücher für WH-UD03JE5:
Inhaltsverzeichnis

Werbung

Verfügbare Sprachen
  • DE

Verfügbare Sprachen

  • DEUTSCH, seite 81
3.
Naprawy podzespołów uszczelnionych
Jeżeli zajdzie konieczność naprawy podzespołów uszczelnionych, to wszystkie urządzenia objęte pracami muszą zostać odłączone od zasilania przed
zdjęciem jakichkolwiek pokryw uszczelnionych itp.
Jeżeli utrzymanie dopływu prądu do serwisowanych urządzeń jest absolutnie konieczne, to w najbardziej krytycznym punkcie należy zainstalować
mechanizm wykrywania przecieków, który będzie pracować stale w celu ostrzeżenia o sytuacji potencjalnie niebezpiecznej.
Szczególną uwagę należy zwrócić na poniższe kwestie, aby podczas pracy elementami elektrycznymi obudowa nie została zmodyfi kowana w sposób
naruszający zabezpieczenia urządzenia. Obejmuje to uszkodzenia kabli, nadmierną liczbę połączeń, zacisków wykonanych niezgodnie z oryginalną
specyfi kacją, uszkodzenia uszczelek, nieprawidłowe zamocowanie dławików itp.
Sprawdzić, czy urządzenie jest prawidłowo zamontowane.
Sprawdzić, czy uszczelki lub materiały uszczelniające nie uległy degradacji w stopniu uniemożliwiającym dalszą skuteczną ochronę przed penetracją
łatwopalnych oparów.
Sprawdzać, czy części wymienne są zgodne ze specyfi kacją producenta.
UWAGA: Stosowanie uszczelniaczy silikonowych może pogorszyć skuteczność niektórych urządzeń do wykrywania nieszczelności.
Przed przystąpieniem do pracy przy urządzeniach w wykonaniu iskrobezpiecznym nie ma konieczności ich odcinania od
instalacji elektrycznej.
4.
Naprawa podzespołów w wykonaniu iskrobezpiecznym
Przed zastosowaniem stałych obciążeń indukcyjnych lub pojemnościowych w obwodzie należy sprawdzić, czy dopuszczalne wartości napięcia i natężenia
prądu pracującego urządzenia nie zostaną przekroczone.
W atmosferze łatwopalnej prace pod napięciem wolno wykonywać wyłącznie przy urządzeniach w wykonaniu iskrobezpiecznym.
Urzadzenie pomiarowe musi posiadać odpowiednie parametry znamionowe.
Podzespoły należy wymieniać wyłącznie na części zatwierdzone przez producenta. W razie przecieku, części nie zatwierdzone przez producenta mogą
spowodować zapłon czynnika chłodniczego w atmosferze.
5.
Okablowanie
Sprawdzić, czy w środowisku pracy sieć kablowa nie ulegnie nadmiernemu zużyciu wskutek korozji, wysokiego ciśnienia, wibracji, ostrych krawędzi lub
innych czynników.
Kontrola powinna również brać pod uwagę wpływ starzenia oraz wibracje generowane stale przez — przykładowo — sprężarki lub wentylatory.
6.
Wykrywanie łatwopalnych czynników chłodniczych
Bezwzględnie zakazuje się używania potencjalnych źródeł zapłonu do wykrywania przecieków czynnika chłodniczego.
Nie wolno używać latarek halogenowych (lub jakichkolwiek innych detektorów wykorzystujących nieosłonięty płomień).
7.
Poniższe metody wykrywania przecieków są uważane za właściwe dla wszystkich układów chłodniczych.
Wyciek nie zostanie wykryty podczas stosowania detektorów o czułości 5 gramów czynnika rocznie lub więcej, pod ciśnieniem wynoszącym
co najmniej 0,25 maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia (> 1,04 MPa, maks. 4,15 MPa). Na przykład uniwersalny detektor wycieków.
Elektroniczne detektory przecieków mogą być używane do wykrywania łatwopalnych czynników chłodniczych, jednakże ich czułość może
nie być odpowiednia lub mogą one wymagać ponownej kalibracji.
(Urządzenia do wykrywania przecieków należy skalibrować w obszarze wolnym od wyciekającego czynnika chłodniczego.)
Sprawdzić, czy detektor nie jest potencjalnym źródłem zapłonu oraz czy nadaje się do używanego czynnika chłodniczego.
Urządzenia do wykrywania przecieków winny być ustawione na procentową wartość LFL czynnika chłodniczego, a ponadto należy je
skalibrować dla używanego czynnika chłodniczego, potwierdzając obecność odnośnej procentowej wartości gazu (maks. 25%).
Płyny do wykrywania przecieków mogą być również używane z większością czynników chłodniczych, na przykład przy użyciu metody
pęcherzykowej i fl uorescencyjnej. Nie należy jednak używać detergentów zawierających chlor, gdyż chlor może wejść w reakcję z czynnikiem
chłodniczym i doprowadzić do korozji miedzianych elementów instalacji rurowej.
W razie podejrzenia, iż doszło do wycieku, należy usunąć/zgasić wszelkie nieosłonięte płomienie.
W razie wykrycia przecieku czynnika chłodniczego, którego usunięcie wymaga zastosowania lutowania twardego, należy odzyskać całość
czynnika chłodniczego z układu, bądź też odizolować go (za pomocą zaworów odcinających) w części układu oddalonej od przecieku.
Aby usunąć czynnik chłodniczy, należy przestrzegać środków ostrożności określonych w punkcie 8.
8.
Demontaż oraz usuwanie
W razie ingerencji w obwód chłodniczy w celu dokonania napraw — lub w dowolnym innym celu — należy zastosować powszechnie przyjęte procedury.
Należy jednak pamiętać o stosowaniu najlepszej praktyki w celu zminimalizowania ryzyka związanego z łatwopalnością.
Należy stosować następującą procedurę:
• usunąć czynnik chłodniczy -> • dokładnie oczyścić układ gazem obojętnym -> • opróźnić układ -> • ponownie oczyścić
gazem obojętnym -> • otworzyć obwód poprzez nacięcie lub lutowanie twarde
Ładunek czynnika chłodniczego należy odprowadzać i zbierać w odpowiednich butlach gazowych.
Układ należy „przepłukać" OFN, aby jednostka stała się bezpieczna. (uwaga: OFN = Oxygen Free Nitrogen (azot beztlenowy), rodzaj gazu obojętnego)
Może zajść konieczność kilkakrotnego powtórzenia tego procesu.
Do tej czynności nie wolno używać sprężonego powietrza lub tlenu.
Układ wymaga przedmuchu. Czynność polega na usunięciu próżni za pomocą azotu beztlenowego, który należy wprowadzać do układu, aż do osiągnięcia
ciśnienia roboczego. Następnie gaz należy upuścić do atmosfery i ponownie wytworzyć próżnię w układzie.
Ten proces należy powtarzać, dopóki układ nie będzie całkowicie wolny od czynnika chłodniczego.
Po użyciu ostatniego ładunku OFN, należy odpowietrzyć układ do ciśnienia atmosferycznego, aby możliwe było wykonanie w nim prac.
Ta czynność jest absolutnie konieczna, jeżeli na instalacji rurowej ma być wykonywane lutowanie twarde.
Sprawdzić, czy wylot pompy próżniowej nie znajduje się w pobliżu źródeł zapłonu oraz czy dostępny jest sprawny system wentylacyjny.
9.
Procedura uzupełniania czynnika chłodniczego
W przypadku powszechnie przyjętych procedur ładowania należy spełnić poniższe wymagania.
- Urządzenia stosowane do wprowadzania czynnika do układu nie mogą spowodować zanieczyszczenia innymi czynnikami chłodniczymi
- Przewody giętkie i węże powinny być jak najkrótsze, aby ograniczyć do minimum ilość znajdującego się w nich czynnika chłodniczego.
- Cylindry należy trzymać w odpowiedniej pozycji zgodnie z instrukcjami
- Przed naładowaniem układu czynnikiem chłodniczym sprawdzić, czy układ chłodniczy jest uziemiony.
- Odpowiednio oznaczyć układ po zakończeniu ładowania (jeżeli nie został jeszcze oznakowany).
- Zachować daleko posuniętą ostrożność, aby nie przeładować układu chłodniczego.
Przed naładowaniem należy wykonać próbę ciśnieniową układu przy użyciu OFN (patrz #7).
Po zakończeniu ładowania — ale przed oddaniem układu do eksploatacji — należy przeprowadzić próbę szczelności układu.
Przed opuszczeniem lokalizacji należy wykonać uzupełniającą próbę szczelności.
Podczas ładowania i opróżniania czynnika chłodniczego może dojść do nagromadzenia ładunków elektrostatycznych, które zagrażają bezpieczeństwu
eksploatacji. Aby uniknąć zagrożenia pożarem lub wybuchem, przed uzupełnieniem/opróżnieniem układu butle i urządzenia z czynnikiem należy uziemić i
wyposażyć w połączenia wyrównawcze.
45

Quicklinks ausblenden:

Werbung

Inhaltsverzeichnis
loading

Diese Anleitung auch für:

Wh-ud05je5Wh-ud07je5Wh-ud09je5

Inhaltsverzeichnis